Με την υποστήριξη του

Oμαδική έκθεση BLASTED σε επιμέλεια της Zara Audiello, με την υποστήριξη του European cultural foundation.

Διάρκεια: 12-23 Μαΐου 2015
Εγκαίνια:  Τρίτη 12 Μαΐου 2015| 18.00
Ώρες λειτουργίας έκθεσης: Δευτέρα έως Παρασκευή 14.00-20.30 | Σάββατο 14.00-18.00 | Κυριακές κλειστά

Συμμετέχοντες εικαστικοί:
Rebecca Agnes, Basma AlSharif, Ludovic Bernhardt, Ειρήνη Ευσταθίου, Ζωή Γιαμπουλντάκη, Goran Micevski, Stefania Migliorati, Μαρία Μητσοπούλου & Τίνα Βορεάδη, Campus Novel, Mariagiovanna Nuzzi, Γιώργος Παπαδάτος, Bojan Radojcić, Société Réaliste, Ivana Smiljanić, Slobodan Stošić, Salon de Vortex (Γιάννης Ισιδώρου-Γιάννης Γρηγοριάδης)

To "Blasted" περισσότερο μια έκθεση ευελπιστεί να είναι μια δημόσια διακήρυξη- μια καλλιτεχνική  παρέμβαση που υποδεικνύει το επείγον μιας αλλαγής. Τα έργα που περιλαμβάνονται έχουν μια  ριζωματική ταυτότητα. Παρατίθενται  σε μια εγκατάσταση που δεν έχει συγκεκριμένο σημείο εισόδου  ή εξόδου. Αναπτύσσεται μέσα στο χώρο υπογραμμίζοντας την ακριβή πρόθεση να καθοριστεί μια  ιεραρχική δομή. Συστήνεται με έναν ρευστό τρόπο κάνοντας χρήση μια σύνθετης πολλαπλότητας η οποία διεκδικεί, όπως στα γραπτά του Glissant, το δικαίωμα της αδιαφάνειας, αποποιούμενη την  ιδέα μιας "Κυρίαρχης  Τάξης" και της προκαθορισμένης εκβιασμένης ομοιομορφίας της.

“Η μεταπολεμική Ιταλική λογοτεχνία χαρακτηρίζεται από μια σύγκρουση μεταξύ των πολιτικά και κοινωνικά  ευαισθητοποιημένων συγγραφέων και των ίδιων των χαρακτήρων που σκιαγραφούν οι  οποίοι είναι συχνά αναλωμένοι στον μόχθο της επιβίωσης.

Ο "νεορεαλισμός" συνόψισε τέλεια ένα εννοιολογικό μοντέλο που διερευνά την κοινωνική πραγματικότητα  ενώ συγχρόνως προσπαθεί  να την βελτιώσει.

Διανοούμενοι όπως ο Μοράβια και ο Παζολίνι συντάχθηκαν πλήρως με αυτό το νέο δημιουργικό σύστημα  που επηρέασε την σύγχρονη τους λογοτεχνία και κινηματογράφο.

Σε βιβλία όπως "Οι Αδιάφοροι" και το "Ragazzi di Vita" ή σε ταινίες όπως "La Ricotta." και το "Θεώρημα"  ανέλυσαν τις κακουχίες των λαϊκών στρωμάτων με φόντο μια παρακμάζουσα μπουρζουαζία. Και οι δυο πίστευαν πως ένα νέο είδος "καταναλωτικού φασισμού" σαρώνει την κοινωνία, εξαφανίζοντας τις  πολιτισμικές διαφορές και την όποια κληρονομιά, δημιουργώντας μια ομοιογενή μάζα η οποία θα μπορούσε   εύκολα να χειραγωγηθεί και να ελεγχθεί. 

Αντανακλάσεις ενός καταναλωτικού φασισμού μπορούν επίσης να βρεθούν σε έργα Αγγλοσάξονων συγγραφέων όπως ο J.G.Ballard και το μυθιστόρημα "Kingdom to come". Η ενσάρκωση της νέας  καταναλωτικής ιδεολογίας εκφράζεται στο βιβλίο μέσα από την προσκόλληση των πρωταγωνιστών σε ένα  αθλητικό  fun club (σύλλογο οπαδών), το οποίο με τη σειρά του χρηματοδοτείται από μια αλυσίδα mall, τον  ναό της νέας θρησκείας.

Μέσα σ' αυτή την απόλυτα μαστιζόμενη από τον καταναλωτισμό κοινωνία μια νέα γενιά αρχίζει να  σχηματίζεται. Συχνά χαρακτηρίζεται από μια δημιουργική ακινησία όπως επίσης και από μια διαρκή κοινωνική  και προσωπική αίσθηση ανικανοποίητου και αποξένωσης.

Στην καλλιτεχνική σκηνή του Λονδίνου των 90ς παρακολουθήσαμε την "έκρηξη" των ΥΒΑ (Young British  Artists). Πρόκειται για ένα καλλιτεχνικό κίνημα όπου, παραθέτοντας τον Παζολίνι, "το  πολιτισμικό μοντέλο  μετακινείται ακόμα πιο μακριά από την προλεταριακή, αγροτική κληρονομιά, για να εναγκαλιστεί μια ηδονιστική  ιδεολογία με την υποστήριξη των Νέων Μέσων."

Στη δουλειά αυτών των καλλιτεχνών παρατηρούμε ένα αναδυόμενο είδος δυσφορίας και  αποπροσανατολισμού που πιο συχνά απαντώνται με τη μορφή της απάθειας, όπως στο "My bed" της Tracy  Emin, ή με τη φορμαλιστική σκληρότητα του "The Physical Impossibility of Death in the Mind of Someone  Living" του Hirst. Και τα δυο με μια πολύ διαφορετική αισθητική αντιπροσωπεύουν το  διχαστικό δίπολο  δράση/αδράνεια που παράγεται από την καταναλωτική κοινωνία.

Στη σύγχρονη Ευρώπη παρατηρούμε μια ενδιαφέρουσα διαδικασία η οποία οδηγεί σε μια νέα σύλληψη  της γεω- ευρωπαικής πολιτικής.

Η Ευρωπαϊκή κοινότητα βρίσκεται σε διαρκείς ζυμώσεις είτε με την αφορμή των οικονομικά επισφαλών χώρων,  όπως η Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, είτε με τη νέα πολιτική αβεβαιότητα που επιφέρουν οι  πρόσφατα προσαρτημένες χώρες, είτε με την παρόμοια πίεση που ασκούν τα έθνη που θέλουν να  γίνουν μέλη όπως τα  κράτη των Βαλκανίων:  Οι "καταραμένοι" της Ευρώπης. Η Ευρώπη βρίσκεται αναγκασμένη να αναλάβει ευθύνη και να αντιμετωπίσει αυτές τις νέες οικονομικές  και  πολιτικές προκλήσεις. Αυτά τα πιεστικά ζητήματα που τίθενται από τις "προβληματικές" περιοχές ωθούν την Γηραιά Ήπειρο να επανεξετάσει τις παραμέτρους και την πολιτική των προσαρτήσεων. Αυτό γίνεται έτσι ώστε να  κρατηθούν σε  απόσταση οι δυνάμεις της απόσχισης εντός της Ένωση που προσπαθούν να δώσουν τέλος στην ύπαρξη της. 

Στο έργο πολλών σύγχρονων νέων καλλιτεχνών μπορεί κανείς  ακόμα να δει κάτι από την αναταραχή που δ ιακατείχε τους ΥΒΑ ή την επίδραση των γραπτών της Sarah Kane  που χαρακτηρίζονται από μια διαρκή βία  συνδυασμένη με μια συνθήκη απάθειας.

Μια δύναμη που αποζητά την αλλαγή είναι παρούσα σε πολλές σύγχρονες αρχιτεκτονικές  επαναπροσεγγίσεις. Ο μετασχηματισμός της μητρόπολης σχεδιάζεται και υλοποιείται μέσω αστικών επεμβάσεων σε προαστιακές περιοχές. Τα προάστια δεν θεωρούνται πια απλά ως υπνωτήρια, αλλά ως τόποι που  μπορούν να προμηθεύσουν με σπίθες ενέργειας που θα ξαναδώσουν την αξιοπρέπεια πίσω στις πόλεις του  μέλλοντος.”

Zara Audiello-Βελιγράδι Απρίλιος 2015

Info: Zara Audiello: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Γιώργος Παπαδάτος: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.